Open vensters
Onze hoeve laat ons vanaf het begin genieten van prachtige vergezichten. Doorkijkjes tussen boomcoulissen, of vrij zicht over de pas gemaaide graslanden… Op het moment is het heerlijk om dit buiten te beleven maar we hebben gemerkt dat het ‘s winters ook heel guur kan zijn. Dan is het beter om van achter het vensterglas van dit alles te genieten.
En juist dit vensterglas ontbreekt hier en daar. Gelukkig niet in de buitenmuren wan ons woonhuis. Maar een binnendeur met geribbeld momumentenglas mist enkele strookjes ruit en vooral in de ponystal tocht het lekker door langs de helft van de betonnen sponningen waar ooit glad in zat. Daar moet dus voor de herfst wat aan gebeuren!…
Er is wat enkel glas over gebleven toen jan in de winter wat openslaande ramen heeft voorzien van termopaen. En glas snijden heb ik ooit wel eerder gedaan, maar hoe krijg ik dat in betonnen sponningen? Even een glaslatje er tegenaan timmeren gaat m niet worden.
Dus maar even op YouTube een tutorial ‘ruitjes zetten met stopverf’ opgezocht.
Twee ruitjes klooien en de rest van de 8 gaan vanzelf. NouJa, vanzelf… het blijft ongeloofelijk eigenwijs spul. Dat moet plakken als het loslaat, en dat loslaat waar je het vast wil zetten. Maar… oefening baart kunst.
Op het moment dat je echter overstapt op monumentenglas, merk je al bij het glas snijden dat je wel echt in ‘next level’ zit. Wat een klus…
Twee ruitjes monumentenglas kost me meer moeite dan 8 ruitjes gewoon glas.
Dit spul gaat geheel zijn eigen weg. Als je denkt een kaarsrechte snede te hebben gezet met je nieuwe glasmesje, springt er haaks daarop een barst in de ruit. En wel zo, dat er minimaal materiaal overblijft.
Zo gebeurt het dat ik met moeite twee strookjes van 20 x 50 uit twee ramen van 70 x 100 haal. En tot 23.30 aan het ploeteren ben in de tot glaswerkplaats omgebouwde ponystal. Maar het eindresultaat telt.
Ook hier weer veel geleerd. Er gaat een wereld voor me open en alles is leuk om beet te pakken. Ik zeg: alle vensters staan open! (En toch tocht het niet ?)
Dat momumentenglas komt trouwens met een leuke anekdote: ik ontdek afgelopen week op marktplaats 6 antieke ramen gratis af te halen in borne. Waar ligt dat borne? Googlemaps laat zien: enkele centimeters bij Groenlo vandaan. Die zijn van mij dacht ik, en kom er op de dag van ophalen achter dat enkele centimeters in naïeve vluchtigheid bekeken, een uur omrijden inhoudt. Enfin, Groenlo een keertje van moederlijke kant aanrijden is ook leuk. En bovendien ontloop ik er die dag een enorme file op de a 12 mee. Als ik bijna alle zes de ramen in de auto heb, vertelt de eigenaar dat de ramen uit een oud klooster komen. Een week daarvoor in Neede opgehaald. Een kwartiertje vanaf Groenlo. Hahahaha.