Het eerste echte klusweekend in Groenlo. Op donderdagavond de auto ingepakt. Vrijdag rijd ik met een super volgepakte auto naar Groenlo. Ik kan niet in de binnenspiegel kijken zo vol is de auto. Als bijrijder heb ik een weekendtas op een stapel dozen. In mijn rechterschouder prikt het bovenste van twee matrassen. In Groenlo aangekomen is het koud. Kouder dan in Veenendaal vind ik. Maarja, de wind heeft vrij spel op het boerenland en bovendien zitten we wat dichter richting Rusland (…) Het bordje op de gevel (erfenis uit een verleden) bevestigt dat gevoel. En ik steek voor het eerst de sleutel van het huis zelf in het slot. Nu eerst snel alle spullen naar binnen sjouwen, want om 11.00 komt de schoorsteenveger. Wanneer die arriveert blijkt er weinig te vegen te zijn. Kennelijk is er nooit hout gebrand. Toch vertrekt men niet onverrichterzake, want vogels hebben enorm hun best gedaan op een nest op een nest op een nest. Wat een takkenzooi komt daar uit!
Ik maak een beginnetje met het sloopwerk door op de bestaande kamers op zolder al het zachtboard van muren en plafonds te halen. Nu ik zo stoer begonnen ben voel ik mij meteen al een hele piet. Door al het stof dat zich verzameld heeft tussen zachtboard en beschot kom ik er aardig zo uit te zien ook.
Loes en Lotte komen met Carole later. Zij rijden mee met haar ouders die we hebben uitgenodigd om zeker te zijn van het feit dat alles wat ze hierna gaan zien, een referentiekader heeft. Want het zal er voorlopig voor (schoon)ouders wel vrij ‘spectaculair’ uit zien, om maar eens een understatement te gebruiken. Gelukkig zijn ze op hun manier positief over de plek en de mogelijkheden. Na een korte rondleiding vertrekken we naar Duitsland (even wennen dat dat gewoon aan het eind van de straat is) voor een heerlijk diner dat een onverwachtse traktatie blijkt te worden van pa en ma Slot. Heel erg lief! ’s avonds na het eten vertrekken de dochters weer naar Veenendaal met de ouders van Carole (andere plannen). Zo maken Carole en ik samen kennis met een lichtvervuiling-arme nacht. Wat is het vredig stil daar, op de Vredenseweg.
