De ouders van Carole zijn gekomen om Diesel te zien. En natuurlijk om
te helpen. Ze ruimen de hele kapschuur op. Ter voorbereiding op de sanering…
…EN Diesel is gefilmd door Robbin voor puppygroep.nl #nualeenfilmster
Onze monumentale bomen worden door de gemeente goed in de gaten gehouden.
Hmmm, zou het hier bij alle buren ook uit de afzuigkap regenen? (Weer een nieuwe dimensie in ons Groenloavontuur.)
We beginnen de dag met een zeer uitgebreide koffiesessie met onze tweede constructeur. Jan de aannemer en hij spreken dezelfde taal en ik heb er vertrouwen in dat dit goed gaat komen. Een pak van mijn hart, want het eerste plan dreigde op een meccano frame uit te draaien dat ons een fortuin aan staal zou hebben gekost.
De grote slaapkamer van Loes heeft nu een kleurtje op de muren en bovenop de nieuwe slaapkamers en het overloopje ben ik vloerplaten aan het leggen. Zo ontstaat er ineens een zolderverdieping in het huis.
Op deze manier lekker lerend bezig. Dat gaat goed van pas komen bij de uitvoeringen van de B&B kamers. Want die moeten natuurlijk helemáál perfect gaan worden.
Bouwvergadering met de buurman levert zeer interessante zienswijze op de constructie van het te verbouwen achterhuis.
Hoera glasvezel doet het. We hebben WiFi!…
Het is bijna februari. Maar wij hebben de kerstboom alweer in huis. De hele feestelijke glasvezelrimram hangt aan de muur. Dankzij Robin, onze huis-ICT’er!
Brak van een drukke vrijdag en een slapeloze nacht van een jankende pup doen we na een korte rondleiding en kop koffie een praktische werkverdeling. Eind van de dag is het afval weg, dode bomen en struiken gesnoeid, twee slaapkamers weer een verfronde verder, de overloop op de vloer na klaar, radiatoren schoongemaakt, vaatwasser nagekeken, wasmachine aangesloten, lampen opgehangen en diverse kozijnen klaar om af te lakken. Bedankt voor de patat Marina! Topteam vandaag!
De dag van de asbestinventarisatie van schuren en woonhuis. Ieder stopverfje is weer op de foto gezet en het hele huis voorzien van stickers en labels. Dat gaat weer geld kosten vrees ik. Meteen maar eens lekker de haakse slijper en sloophamer ter hand genomen om een flinke steenpuist te lijf te gaan. Die stond al een tijdje op de ‘to-do’ lijst. Beter nu dan later, want morgen wordt de afvalcontainer opgehaald en is dit gangetje het onderkomen van onze nieuwe Diesel die ons huis gaat bewaken (!)
Al weer de tweede week voorbij dat ik loes uitzwaai als ze naar school in Groenlo fietst.
Drukke dag voor de boeg. Veel klussen ter voorbereiding van een nieuwe hulptroep uit Veenendaal komenden zaterdag. Vandaag wil ik slijpen, slopen, schuren, stuccen en sauzen.
Rond 15.30 verwacht ik Carole en Lotte hier. Dan moeten. En meteen door naar noord Friesland om een pup op te halen. (Jawel uitbreiding van de veestapel!) als een terug zijn is het al gauw tegen elven. Dan moet Loes op de laatste trein Baarn Arnhem gezet worden want ze helpt zaterdag verhuizen bij Robin.
Maar als eerste staat er een asbestinspectie op het programma.
ik heb dus voor 11 februari een afspraak staan voor het afgraven van de druppelzones onder de asbestdakdelen van de schuren. (Dacht steeds dat dit soort zones alleen op mannen toiletten voorkwamen) Maar om nu te voorkomen dat daar nieuwe asbestfragmenten in de grond terecht komen, moeten die daken er af voordat de grond gaat worden gesaneerd. Het bedrijf dat deze asbest gaat verwijderen moet een inventarisatie uit laten voeren om erachter te komen om wat voor soort asbest het gaat. En dat bedrijf, dat komt inventariseren, kan gelukkig komende vrijdag al langs komen.
Nu kreeg ik vandaag telefoon van het omgevingsloket. Kennelijk maakt een sloopvergunning onderdeel uit van de omgevingsvergunning die en architect heeft aangevraagd voor de verbouw van het achterhuis. En als men gaat slopen in zo’n oud pand moet een eerst een asbestinventarisatie komen. Anders word de aanvraag niet in behandeling genomen. Dus heb ik meteen dat bedrijf gebeld dat ook voor die schuren komt.
‘Tja die afspraak staat om 9.00 uur en vlak daarna hebben semantemen weer een andere afspraak staan, dus dan moet een nieuwe afspraak worden gemaakt’ was het antwoord.
Enfin. Beetje moeilijk gedaan en doorgedramd. Ik zou terug gebeld worden. Gelukkig kwam na een uurtje het verlossende woord. De afspraak kon ook een half uurtje eerder gezet worden en dan paste het wel. Eureka!
Maar wat een geld dat alles kost!…
Gelukkig zijn er subsidieregelingen.
Wat staat hierover op internet: De staatssecretaris heeft besloten om de subsidie in 2016 op te schroeven naar €15 miljoen (eerder €10 miljoen). De subsidie is beschikbaar voor degene die de rekening betaalt in Oost Gelre voor het verwijderen van het asbestdak. Particulieren, (agrarische) ondernemingen, non-profit organisaties of overheden komen hiervoor in aanmerking. Je kunt een aanvraag indienen in Oost Gelre tot 31 december 2019 bij de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland.
Vervolgens kijk ik op rvo.nl. Wat staat daar?
’De Subsidieregeling verwijdering asbestdaken had als oogmerk om het verwijderen van asbestdaken te stimuleren. Voor de regeling was een budget van € 75 miljoen euro beschikbaar. Dit budget is inmiddels uitgeput. De regeling is per 15 december 2018 gesloten. Er kunnen geen subsidieaanvragen meer worden ingediend.’
Dat is dan een mooie regeling.!
Dan richt ik mij maar op de subsidie voor isolatie. Ik had een paar weken geleden ik de buren opgevangen dat voor het verbeteren van de energielabel ook subsidieregeling komt in 2019. Nu is het zo dat wij het pand kochten met het laagste label dat er is, en inmiddels in een maand al voor een slordige 1000 euro hebben geïsoleerd.
De website van gemeente oost Gelre meldt het volgende:
’Als regio Achterhoek streven we naar een energie neutrale Achterhoek in 2030. Om dit te realiseren moeten diverse partijen een buitengewone inspanning te leveren. De gemeente heeft duurzaamheid hoog in het vaandel staan. Door een subsidieregeling draagt de gemeente bij aan een duurzame regio. Met deze subsidieregeling worden particuliere huiseigenaren gestimuleerd maatregelen te treffen gericht op de energetische verbetering van hun woning. Door uw Energie-Index te verbeteren kunt u subsidie krijgen. Zonnepanelen vallen ook onder de regeling. Vanaf 14 januari 2019 is weer een subsidiepot van € 75.000,00 beschikbaar….’
Dat klinkt dus goed den ik dan
’…Aan deze subsidieregeling ligt de Subsidieregeling Verduurzamen woningen gemeente Oost Gelre (externe link) ten grondslag die op 18 december 2018 is vastgesteld….’
Mooi. Actueel nieuws dus, denk je dan. Maar verderop staat:
’…Update 15 januari: De subsidieregeling is zo populair gebleken dat de subsidiepot helaas al weer leeg is. Het heeft geen zin meer een aanvraag in te dienen. De formulieren zijn dan ook niet meer beschikbaar.’
LEKKER DAN!
Welkom in de Achterhoek met alle goede regelingen voor verduurzamen!
Volhouden! Zeg ik dan maar weer tegen mijzelf.
Verdapperen! Zou goede wandelvriend Ary zeggen!
We maken weer grote sprongen. Op Loes’ haar slaapkamer, de grote voorslaapkamer worden gipsgaten en naden gevuld, geschuurd en gefinished. Net als op het overloopje. Klaar voor de laatste ‘touch’ het sauzen. En op de kleinste slaapkamer saust Kees Kuiphof een wandje. Hij is onze schilder op zaterdag en pakt tegelijkertijd nog wat houtwerk rondom verschillende ramen mee.
Robin bivakkeert dit weekend op de plafonds van de slaapkamers om de boel aan de bovenkant allemaal te isoleren. In de woonkamer ontdekken we, net als bij de deuren, prachtig houtwerk achter de strakke aftimmering van de schouw. Gelukkig maar, want Carole viel in een gat nadat alle paneeldeuren door haar en de verfbrander onder handen waren genomen. Ze kan voorlopig nog ff verder met de krabber.
Dit weekend zijn we met Loes in Groenlo. Zij bereidt zich voor op haar eerste schooldag op het Marianum. Spannend! De achterburen komen op bezoek inclusief dochter Roos (naast haar zusjes en broer), om wat afspraken te maken voor het naar school toe fietsen. We doen (weer) een korte huis-tour en laten met trots de eerste opgeleverde slaapkamer zien. Jawel, Jan is weer geweest. Hij en zijn zoon Arjan (gisteren jarig) hebben flink meters gemaakt, maar wij zelf hebben ook lekker doorgewerkt met deuren krabben, Muren sauzen en vloer leggen. Het resultaat mag er wezen, al zeg ik het zelf. Lotte heeft een prachtig kleurenpalet uitgezocht voor haar kamer. Nota bene de eerste kamer die klaar is terwijl ze de laatste uit ons gezin is die ook echt haar intrek neemt in dit huis. Terwijl ik rond de klok van vier uit het voorraam kijk voordat ik naar Veenendaal ga, zie ik met eigen ogen zeven reeën van ons huis vandaan rennen richting de weg, en aan de overkant eindeloos door de weilanden springen. Een prachtig gezicht!
We zitten in Groenlo en en de bruine zeecontainer staat naast de boerderij. Naast de vrachtwagenchauffeurs die de stalen bak van vijf ton tot op de millimeter nauwkeurig door de lucht hebben genavigeerd en veilig naar Groenlo hebben gebracht, besluit ik een aantal sleutelfiguren uit te roepen tot helden van deze dagen.
Allereerst vader en zoon van de Loo, die alle dozen en andere stukken van onmogelijken formaten en gewichten uit de krochten en zolderbalken van ons huis hebben gesjouwd, sneller dan ik de grotere stukken kon demonteren. Ik had telkens het gevoel dat ik hun honger naar spullen om de trap mee af te lopen, niet snel genoeg kon temmen.
Oudste broer adriaan. Hij kon op het laatste moment zijn daginvullig omgooien om de containerpuzzel op verantwoorde manieren te managen. Zonder hem had maar de helft van en spullen in de container gepast, of was maar een kwart ook heel in Groenlo er weer uitgekomen.
Petra. Zij komt altijd onverwacht, maar precies op het juiste moment met alles waar het op Arnhem moment behoefte aan hebt. In dit geval: de lunch. Redelijk essentieel, maar het was even aan onze eigen aandacht ontsnapt. Dank voor de soep met broodjes!!!
en dan ons koningspaar Lodewijk en Marie-Antoinette (ik kan niet voldoende benadrukken dat ík deze namen van Caroles konijnen niet bedacht heb…) die hebben alles zo relaxed over zich heen laten komen. Tot op het laatste moment in hun eigen paleisje, ook al rond deze al in de container. Maar uiteindelijk voor de reis in een poezenmand en opbergkrat op schoot bij Loes. Maar nu in Groenlo weer helemaal zichzelf, dicht tegen elkaar aangekropen in het Buitenhok voor de boerderijwoning.
Wow wat kan je veel verzamelen in 15 jaar. Dat blijkt tijdens onze verhuizing. Hoe meer je in dozen pakt, hoe meer er nog oningepakt lijkt over te blijven. Het hele huis staat vol met zakken, bakken en dozen. En als je in de kasten en berghokken kijkt, lijkt alles nog vol te staan.
Moet dat allemaal mee? Vraagt dan iemand op een zeker moment. Nee, waarschijnlijk niet, maar er is nu geen tijd om het nog allemaal uit te zoeken. De beste oplossing is dan: weggooien. Natuurlijk! Maar ook dit keer wint het gevoel het van de ratio. Nagenoeg alles gaat mee..hoewel we na een snelle scan toch best heel veel apart hebben kunnen zetten voor de stort en de kringloop.
Maar hoe dan?
Nou, zo’n zeecontainer van 20 voet zit sneller vol dan je denkt, ondanks het slimme puzzelwerk van de sjouwploeg. Ik vrees dat ik de aanhanger van Petersen nog wel een paar keertjes vol mee ga nemen achter de Picasso.
Daar is ie dan. Onze onconventionele verhuiswagen/mobiele opslagloods.
