Het is tijd voor de wollen mutsen, de warme vuurtjes en de glühwein. In december kijken we even terug naar afgelopen jaar (en soms verder). Er zijn fases in de bouw die voor je gevoel langzaam gaan, en soms gaat het ineens heel snel. Zo heeft het achterhuis de afgelopen maanden echt een metamorfose ondergaan. Van tochtige bouwplaats naar casco accommodatie. We kijken op diverse locaties terug naar die laatste drie belangrijke stappen van de vloerafwerking, maar blikken ook nog even verder terug naar het allereerste begin op deze plekken.

En dan krijgt Lotte ineens een vriendinnetje te logeren die de paarden uit Bennekom bij zich heeft.
De dieren blijken prima te aarden op onze hoeve en brengen de nacht door in de wei voor ons huis.
De volgende dag lijken we ineens een uitvalsbasis voor buitenritten door paardenmeisjes te zijn.

En dan ligt ineens de laatste vloerafwerking in het achterhuis. De ruimtes zijn na de aankoop in 2018 allereerst ontdaan van de oorspronkelijke betonvloer. Deze zat vol barsten en ongelijke stukken en bovendien wilden we overal vloerverwarming. We besloten dus in 2019 al snel; de vloer moest er uit. We hebben de grond daaronder nog 30 centimeter afgeraven en het zand dat daaruit vrij kwam, gebruikt om de mestputten te dempen. Daarna werd in 2020 een werkvloer gestort. Een mooie droge basis om op te bouwen. Deze vloer lag toch nog 20 centimeter onder het uiteindelijke vloerniveau. We hebben dus lang in een gat moeten stappen als we op de bouw kwamen. Maar de afgelopen maanden is, na het dichtmaken van de wanden, de vloer geïsoleerd en daarbovenop zijn de leidingen voor de vloerverwarming geknoopt. Deze maand kwam daar dan uiteindelijk het woonbeton op. Daarmee zijn we weer op normaal niveau gekomen. Voor ons echt een enorme stap! Hieronder de visuele terugblik.

Als je even snel van links (2018/2019) naar rechts (2022) kijkt, dan zie je dat we reden hebben voor veel dankbaarheid. Wanneer je de blog door de jaren heen leest, weet je ook dat het allemaal niet van zelf komt. Naast zelf heel veel hard werken weten we ook gesteund door dierbare mensen om ons heen. Daarnaast voelen we de support die we vanuit ons geloof mogen ervaren. Dankbaar dus, in alle opzichten!

En dan zijn we ook nog eens kort geleden getrakteerd op een aantal bijzonder mooie winterse dagen, waarin de natuur ons verwend heeft met sprookjesachtige taferelen. Helaas net iets te vroeg voor een witte kerst, maar desalniettemin machtig mooi!