Of eigenlijk liever: We zien er geen gat meer in!
Het is half september en de bouwplanning loopt dicht. we hebben aardig wat deadlines te halen en voorlopig gaat alles naar wens.
Tot op heden hebben we niet mogen klagen over klandisie, maar nu vallen er wel gaten in de camping. De B&B is voorlopig gelukkig op enkele dagen na nog wel gevuld tot een maand vooruit.
Winddicht
De afgelopen maand zijn alle raam- en deurgaten in de muren van het achterhuis gedicht. De grote schuifwand van de ontbijtzaal kiert nog een beetje, maar als straks in november de binnenvloer gestort is, kunnen we die aansluitingen ook helemaal tochtvrij afwerken, en bovendien zit er nu een deurkozijn in de opening van de brede gang naar die ruimte, dus daarmee is de oppervlakte waar de wind vrij spel heeft sterk gereduceerd.
Het dichtstoppen van de ruimte boven de muurplaat (daar waar de muur en dak elkaar ontmoeten), met steenwol, was al een hele verbetering. Maar nu zijn ook de openingen achter de enkelglas stalraampjes en de staldeurtjes dicht. De staldeuropeningen zijn allemaal vanaf de grond tot aan de onderrand van de nieuwe raamkozijnen dichtgmetseld. Daarin zijn de ronde buitenkanalen geplaatst, volgens het verplichte ventillatieplan. En alle dagkanten (het houtwerk dat een kistje vormt rondom de ramen en deze verbindt aan de buitenmuur) zijn geplaatst en afgekit.
Indoor wildwater
Op de bouw krijgen we de voorbereidingen voor alle te halen mijlpalen voor elkaar, maar dan barst de herfst los en komt de regen met bakken uit de hemel. In de voormalig melkkamer, toekomstig ontbijtruimte stroomt het water als een rivier door een muizengaatje onder de fundering door naar binnen.
Het is even schakelen, maar dit moet snel worden opgelost. Gelukkig komen er tussendoor wat droge dagen en kan het probleem bij de oorsprong worden aangepakt; Een regenwaterafvoer van een bovenliggend niveau loopt tussen een rollaag van metselwerk door naar de ontbijtruimte, dus dit moet worden dichtgemetseld.
Het blijkt dat een andere hemelwaterafvoer vanaf het pannendak niet wordt bereikt door een te krappe aansluiting van pannen op de regengoot. Hier biedt het plaatsen van een een loodslab voldoende overbrugging.
Maar dan blijkt tevens onder het vers aangelegde basaltsplit een kleine ‘sinkhole’ te zijn ontstaan door alle watertoevoer, en vanwege de witte zand-ondergrond van de honingraatmatten is er onvoldoende absorptievermogen in de ondergrond, waardoor het water zich een weg zoekt naar de lager gelegen binnenruimte. Kortom: stront aan de knikker!
Het vers aangelegde terras moet tijdelijk weer worden leeg geschept en voor de buitengevel worden afgegraven. We metselen het ‘rattengat’ dicht en plaatsen een grindput zodat eventueel overtollig regenwater door de zandlaag heen in de grond kan worden opgenomen voordat het zich gaat ophopen voor de gevel.
Na het terugplaatsen van de honingraatmatten en het basaltsplit is hiermee de lekkage weer verholpen, zo blijkt ook uit de testdagen met heel veel neerslag, die volgen. Dat is maar een voorbeeld van de klusjes die er regelmatig tussendoor komen…
Meters van muren
En daarmee dus alvast een van de gaten die we niet meer zien. Daarnaast hebben we enorme slagen gemaakt met het dichtmaken van gaten (of liever muren die niet ver genoeg opgemetseld zijn) in het achterhuis. Dit was omdat voorheen een vrij laag zoldertje was getimmerd op een balkenlaag, die wij inmiddels verwijderd hebben. We willen alle plafonds gelijktrekken met de gebintbalken en daarmee moet er een aantal muren worden opgemetseld in de voormalige melkkamer en tanklokaal.
Inmiddels zien we er geen gat meer in, en dat is in bovengenoemde context positief. Alles is in twee dagen geregeld met en klein team vakmensen; een werkvoorbereider, een timmerman en twee metselaars. Maar het vroeg wel wat voorbereiding. Er moest op het niveau van de verdieping een stuk vloer worden aangelegd (daar waar het kamersteigertje staat op een van onderstaande foto’s), verschillende deurkozijnen worden gesteld en een metselsteiger gezet worden, die we voor het gemak maar 6 meter hoog gemaakt hebben zodat ook een wand op de verdieping kon worden opgebouwd uit hout. Daarmee is het voor ons gevoel nog maar een kleine stap naar de badkamer die we voor het woonhuis op de verdieping in gedachten hebben.
Al met al ook op dit vlak veel gaten gedicht dus. Chapeau voor alle werkmannen!