Maand: juni 2019

Onze hoeve laat ons vanaf het begin genieten van prachtige vergezichten. Doorkijkjes tussen boomcoulissen, of vrij zicht over de pas gemaaide graslanden… Op het moment is het heerlijk om dit buiten te beleven maar we hebben gemerkt dat het ‘s winters ook heel guur kan zijn. Dan is het beter om van achter het vensterglas van dit alles te genieten.

En juist dit vensterglas ontbreekt hier en daar. Gelukkig niet in de buitenmuren wan ons woonhuis. Maar een binnendeur met geribbeld momumentenglas mist enkele strookjes ruit en vooral in de ponystal tocht het lekker door langs de helft van de betonnen sponningen waar ooit glad in zat. Daar moet dus voor de herfst wat aan gebeuren!…

Er is wat enkel glas over gebleven toen jan in de winter wat openslaande ramen heeft voorzien van termopaen. En glas snijden heb ik ooit wel eerder gedaan, maar hoe krijg ik dat in betonnen sponningen? Even een glaslatje er tegenaan timmeren gaat m niet worden.

Dus maar even op YouTube een tutorial ‘ruitjes zetten met stopverf’ opgezocht.

Twee ruitjes klooien en de rest van de 8 gaan vanzelf. NouJa, vanzelf… het blijft ongeloofelijk eigenwijs spul. Dat moet plakken als het loslaat, en dat loslaat waar je het vast wil zetten. Maar… oefening baart kunst.

Op het moment dat je echter overstapt op monumentenglas, merk je al bij het glas snijden dat je wel echt in ‘next level’ zit. Wat een klus…

Twee ruitjes monumentenglas kost me meer moeite dan 8 ruitjes gewoon glas.

Dit spul gaat geheel zijn eigen weg. Als je denkt een kaarsrechte snede te hebben gezet met je nieuwe glasmesje, springt er haaks daarop een barst in de ruit. En wel zo, dat er minimaal materiaal overblijft.

Zo gebeurt het dat ik met moeite twee strookjes van 20 x 50 uit twee ramen van 70 x 100 haal. En tot 23.30 aan het ploeteren ben in de tot glaswerkplaats omgebouwde ponystal. Maar het eindresultaat telt.

Ook hier weer veel geleerd. Er gaat een wereld voor me open en alles is leuk om beet te pakken. Ik zeg: alle vensters staan open! (En toch tocht het niet 😜)

Dat momumentenglas komt trouwens met een leuke anekdote: ik ontdek afgelopen week op marktplaats 6 antieke ramen gratis af te halen in borne. Waar ligt dat borne? Googlemaps laat zien: enkele centimeters bij Groenlo vandaan. Die zijn van mij dacht ik, en kom er op de dag van ophalen achter dat enkele centimeters in naïeve vluchtigheid bekeken, een uur omrijden inhoudt. Enfin, Groenlo een keertje van moederlijke kant aanrijden is ook leuk. En bovendien ontloop ik er die dag een enorme file op de a 12 mee. Als ik bijna alle zes de ramen in de auto heb, vertelt de eigenaar dat de ramen uit een oud klooster komen. Een week daarvoor in Neede opgehaald. Een kwartiertje vanaf Groenlo. Hahahaha.

De ponystal is helemaal klaar vandaag. De stalwanden zitten er in en de boxdeur is afgehangen. Welkom spotje, punky en Macho!

Lotte heeft zelfs al gezorgd voor wat lekkers. En net als ik klaar ben komt de buurman langs om een paal op de deel te slopen. Oh ja… we gingen een b&b maken. Tijd om daar weer eens aan te denken en vanaf nu met vliegende vaart aan verder te gaan.

Dankjewel Clemens, voor het zetje in de rug. En ook dat je meteen de sluiting van de buitenstaldeur hebt gefixt.

Dit weekend staat flink onder spanning. We breiden de erfverlichting uit. Zwager emiel komt een extra dag installatiewerk verrichten.

Maar dat we nu ook echt stroom van de garage naar de kapschuur gebracht hebben mag gevierd worden. Er is daarmee werklicht in de stallen gekomen. En ook niet overbodig: goede erfverlichting voor als we savonds of straks in de wintertijd naar de garage of stal moeten. Gelukkig kan dat nu ook zonder een telefoonlampje!

Wel zijn we ons doordrongen van het belang van goede insektenverdelger, want door het werken met dit weer in de schuren en het veld met hoog gras, zijn we allemaal compleet lekgeprikt door de muggen.

Het moet natuurlijk wel een beetje afzien zijn. Anders lijkt het helemaaal zo onwerkelijk lekker hier in de Achterhoek.

😜

Het doek met onze bedoelingen is aan het hek gehangen. Daarmee hopen we pinksterpassanten bewust te maken van deze nieuwe recreatieplek in wording. Daarmee verbinden we ons wel aan een mooi streven; vanaf volgend jaar een beetje geld maken op deze plek. Dat zal tijd worden want tot nu toe heeft het alleen maar geld gekost.

Maar ja, de kosten gaan voor de baten uit zeggen ze. En daarom hebben we maar meteen een mooi netwerkje in de grond aangelegd om alles goed uit te lichten. Dat is niet alleen mooi en gezellig, maar geeft ons savonds en straks in de winter ook meteen een wat veiliger gevoel.

Zwager en nichten hebben resp nog veel gedaan aan installatiewerk ten spijkers trekken van de laatste zending hout van tulpbijl.

Daar kunnen we weer veel mooie dingen mee maken. Waaronder een stalinterieur. Want ook de stal is bijna verbonden aan het stroomnetwerk. De kabel is al getrokken met hulp van wat machinewerk van de buren.