Dit weekend is eindelijke en flink rigoureus begin gemaakt aan de B&B. Met de spontaan aangeboden hulp van Rutger hebben we lekker grote stappen gemaakt. Rutger had aangekondigd om 8.00 uur bij ons te zijn, dus hebben we de wekker vroeg gezet zodat we er op tijd klaar voor waren. Robin was gelukkig ook snel wakker om meteen bij aanvang mee te helpen. Alle laatste spullen uit het tanklokaal en het halletje naast de melkkamer ook leeg, want, we zouden een doorgang maken en een gedeelte van de muur slopen die van het gangetje naar de melkkamer (aankomend ontbijtkamer) gaat.
Wat een opgeruimde indruk geeft dat als alles weer even helemaal leeg is!
Het project ‘melkkamer’ wordt voortvarend aangepakt. We maken handig gebruik van de lengte en slagkracht van Rutger en slaan onder veel stof en gruis het plafond uit de melkkamer. De balken daar worden er uitgehaald en ineens ervaren we een enorme hoogte in dat donkere gat, dat meestal ontoegankelijk was door het duister in die ruimte.
Michiel had eerder al wat dichtgetimmerde vensters open gebroken voor wat daglicht, en daar konden we ook makkelijk het puin door afvoeren. Maar na het wegbreken van de muur, die de melkkamer scheidde van het gangetje waar de koeien door naar binnen kwamen, werd de grootsheid van de toekomende ontbijtkamer pas echt heel duidelijk. Wat een prachtige ruimte hier!
s’Middags na de goed verzorgde lunch (Lotte was van de paarden en catering vandaag) stond er een andere activiteit op het programma. Een ‘dingetje’ waar we al een tijd tegenaan hikten, was de eikenhouten kraaldelenzolder op de deel. Deze was dreigend door gaan hangen en we vroegen ons af wanneer de eerste plank er doorheen zou vallen. Aangezien deze planken er toch een keer vanaf zouden moeten en we nu met drie sterke mannen bij elkaar waren, vond Michiel de tijd rijp om hier korte metten mee te maken. Diverse plannen van aanpak passeerden de revue. En uiteindelijk besloten we ze met behulp van eerder uitgezaagde gordingen van de melkkamer los te stempelen en opzij te kantelen en uit eindelijk naar beneden te laten ‘lazeren’. Dat bleek een vrij lompe maar heel functionele werkwijze. Terwijl Carole en Loes zich voornamelijk met de tegelwand op de melkkamer bezig hielden werd op die manier op drie verschillende plekken in 1 dag flink wat ruimte gemaakt met vrij grof geweld. Een prachtige productieve dag weer! En Diesel sloopte op zijn manier mee natuurlijk. Dat ging zelfs zo ver dat ie ontdekte dat hij niet alleen uit de vissenbak drinken kon, maar er ook in kon staan en met de vissen Ben en Jerry kon spelen (!) Na een pallet op de waterbak gelegd te hebben kwam er rust bij de vissen (hopeleijk). We hebben inmiddels 1 oranje schicht weer zien zwemmen, maar geen idee of ze nog met 2 zijn.
Het zal nog wel even een paar dagen duren voordat het troebele water in de vissenbak bezonken is en we weer door het water heen kunnen kijken. Het is wel duidelijk dat Diesel de waterbakken heeft ontdekt, want als Rutger zich van het ergste stof ontdoet onder de tuinslang in de wei, neemt Diesel nog een duik in een van de drinkbakken van de ponies.
Het bleef nog lang onrustig op erve De Snippert, want Robin wilde naast slopen ook nog wat creëren. Daarom maakte hij alvast een begin aan het bruggetje dat ons wandelpad verbindt met de rustige Boksveenweg aan de noordkant van het perceel. Omdat de brug aanvankelijk na de eerste inspectie wat aan de smalle kant leek te gaan worden besloten Michiel en Carole er op de fiets nog wat constructiemateriaal heen te rijden.
