Onze helden

We zitten in Groenlo en en de bruine zeecontainer staat naast de boerderij. Naast de vrachtwagenchauffeurs die de stalen bak van vijf ton tot op de millimeter nauwkeurig door de lucht hebben genavigeerd en veilig naar Groenlo hebben gebracht, besluit ik een aantal sleutelfiguren uit te roepen tot helden van deze dagen. 

Allereerst vader en zoon van de Loo, die alle dozen en andere stukken van onmogelijken formaten en gewichten uit de krochten en zolderbalken van ons huis hebben gesjouwd, sneller dan ik de grotere stukken kon demonteren. Ik had telkens het gevoel dat ik hun honger naar spullen om de trap mee af te lopen, niet snel genoeg kon temmen. 

Oudste broer adriaan. Hij kon op het laatste moment zijn daginvullig omgooien om de containerpuzzel op verantwoorde manieren te managen. Zonder hem had maar de helft van en spullen in de container gepast, of was maar een kwart ook heel in Groenlo er weer uitgekomen. 

Petra. Zij komt altijd onverwacht, maar precies op het juiste moment met alles waar het op Arnhem moment behoefte aan hebt. In dit geval: de lunch. Redelijk essentieel, maar het was even aan onze eigen aandacht ontsnapt. Dank voor de soep met broodjes!!!

en dan ons koningspaar Lodewijk en Marie-Antoinette (ik kan niet voldoende benadrukken dat ík deze namen van Caroles konijnen niet bedacht heb…) die hebben alles zo relaxed over zich heen laten komen. Tot op het laatste moment in hun eigen paleisje, ook al rond deze al in de container. Maar uiteindelijk voor de reis in een poezenmand en opbergkrat op schoot bij Loes. Maar nu in Groenlo weer helemaal zichzelf, dicht tegen elkaar aangekropen in het Buitenhok voor de boerderijwoning.