Altijd wat

Waren we net lekker op dreef met de gipsplaten, en het achterhuis begon echt te transformeren naar een hotel met kamers. Net als je lekker in de euforische sferen zit en denkt: ‘we zijn er bijna’, blijkt het ineens voorjaar te zijn…

‘Zoveel te doen, er is nog zo veel te doen’! ‘Het is nooit af, en er is altijd wat’!
Ja, daar gaat Brigitte Kaandorp ineens hand in hand met Toontje Lager. Want de eerste campinggasten zijn praktisch onderweg (over een paar weken is het zo ver) en dus maar snel even de werkzaamheden verleggen naar de camping.

Wat was daar afgelopen winter ook weer aan de hand? Oh ja! Net iets te laat geweest met het water afsluiten. Een gesprongen leiding, Kapotte kraan, en wie weet wat nog meer. Nou, dan maar snel wat nieuwe skills ontplooid.
Man, wat is dat waterleidinggebeuren een stuk eenvoudiger geworden met die persleidingen! Waar ik vorig jaar in het achterhuis nog stond te trekken aan knelkoppelingen, en starre stalen buizen, knip ik nu eenvoudig een stukje gebarsten buis weg, zet er twee ‘sokjes’ op, nieuwe buis op maat geknipt, er tussenin gepast, perstang op de koppeling en ploef, klaar.

In vijf minuutjes een stuk waterleiding vervangen. En de kraan even gedemonteerd en opnieuw vast gezet. Na het water weer aangesloten te hebben bleek alles te werken. Dan voel je je weer een hele baas!

Hopelijk zijn de electrische boilers de winter goed door gekomen. Dat weet ik pas als ik ze gevuld heb en ze een tijdje hebben staan opwarmen. Dan maar eens kijken hoe de kranen het doen. Lijkt allemaal weer volledig te werken. Maar de douches…. daar sijpelt het water onder vandaan voordat het door de sproeier gaat. Dat is gek. Niet alleen dat, het duidt op ellende!

Wat is er aan de hand: bovenin de douches blijkt nog een restant water te hebben gezeten in het mechaniek dat met de drukknop kan worden geactiveerd (en ik dacht dat ik alles goed had afgetapt… niet dus) Er blijkt een belangrijk onderdeel door ijsvorming opengebarsten te zijn. Bij alle douches.
Dat ga ik eerst maar eens proberen te lijmen voordat ik nieuwe douchezuilen bestel.
Weer een harde les: volgend jaar beter die hele zuiltjes voor de winter er maar af halen.
Voor nu: weer een tussendoorklusje erbij dat me weer eventjes een stapje achteruit zet.

Het is nooit af, en er is altijd wat!