Onverwachts bezoek

Tjonge wat kan je ontzettend geen idee hebben wat er komen gaat…

Heel erg ambitieus de wekker gezet op 6.30 en dan uiteindelijk om 7.15 (weer) wakker schrikken in een steenkoude slaapkamer. Volgende keer de verwarming iets hoger zetten, of een dekentje bij de hand houden? Enfin. Eenmaal gedoucht ziet de wereld er weer heel anders uit. Licht maken op de verdieping, tussendeuren van het slot doen, koffie zetten en ontbijt maken. Terwijl ik nog maar een paar happen op heb, en met Carole aan tafel zit, zie ik al autolampen de laan op komen. Mark! Het is 7.45 en die jingen is er al  weer. Hij moet Rond 6.00 opgestaan zijn vanochtend. Het is zaterdag…Respect!

Vandaag staat voor hem stucwerk op het programma. Wat een wonder gebeurt er dan als zo’n man een dag bijna aan 1 stuk (stuc) door aan het werk is.

En dan die onverwachtse aandacht vandaag. Heel erg leuk. Robin, de vriend van Loes, die spontaan aanbiedt om te komen helpen, isoleert in zijn eentje alle ruimtes om mij heen die ik van een raggelwerkje voorzie. Hij is naast mij, voor mij en boven mij. Het voelt haast spiritueel! Vincent en Petra, onze vrienden uit Veenendaal komen op doorreis naar Bochelt even polshoogte nemen en kunnen het niet laten om de behangstomer ter hand te nemen. Met zijn allen laden zij eind van de middag in ‘no-time’ de volgeladen auto en aanhanger uit, die (gelukkig droog en uit de wind) op de deel staat. Weer een dag met grote stappen. Weer een dag waarin we aan het eind voelen dat we ‘leven’. Fysiek aardig het gevoel van een sportschoolbezoek in het lijf rijden we moe, maar voldaan naar huis. Het andere huis, want ons huis in Groenlo voelt goed.

Thuis in Veenendaal wacht de administratie. Het is tijd om de verhuiscontainer te betalen en de grondsanering in gang te zetten. Van die dingen.

Daarnaast moet het huis weer op orde gebracht worden, want dinsdag komen er weer kijkers. Duimen maar allemaal!