Klap op de vuurpijl

We kunnen het bijna niet bijhouden op de blog. Zo snel gaat het. De ‘kleine’ slaapkamertjes zijn nu bijna klaar en de grote voorslaapkamer is qua wanden ook bijna dicht. De woonkamer krijgt een flinke opfrisbeurt. Dat kost me een hele emmer saus. Gelukkig had ik die nog staan. Maar tjonge wat een oppervlaktes zijn dit…

En wat een gaten en haakjes moeten er worden weggewerkt. De vorige bewoners spijkerden overal vanalles aan de muur. Enfin, we geven ons over aan een ‘rustiek’ oppervlak, want voor het stuccen van de woonkamer is nu geen budget. 

Dat is helemaal geen probleem wanneer je je realiseert dat de fazanten hier voor het raam door de rododendrons schieten. En als klap op de vuurpijl (om even een actuele beeldspraak te gebruiken) vertelt Arjan aan de koffietafel doodleuk dat ie tijdens het klussen vanuit het bovenraam vijf reeën langs de schuur door ons weiland heeft zien lopen (!…)

Maarja, die had ik net gemist omdat ik bijna een dag in het ziekenhuis heb doorgebracht en daarna nog een paar uur bij een garage heb gestaan. Robin, de vriend van Loes kreeg ik rond 11.00 aan de lijn, vlak voor het moment dat ie per ambulance naar het ziekenhuis in Winterswijk werd vervoerd. Hij had een ‘door-rood-rijder’ ontweken en was zelf tegen een verkeerszuil aangereden. Achteraf gelukkig op wat keneuzingen na er goed vanaf gekomen. (aan de dood ontsnapt, zeg maar). Na ziekenhuisonderzoeken hebben we meteen maar vervangend vervoer geregeld, want zijn lease- C1 was totall los!

Add a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.